کومارین ( coumarin ) یکی از موادیه که تقریبا در 90 درصد از عطرا بکار میره. قابلیت تطابق پذیری و انعطاف این رایحه بینظیره. یک بعد شیرین و تازه به عطر میده که از اعماق رایحه تا قلب آن بالا میاد. تا ساعتها روی پوست میمونه و رایحه عطرو غنیتر میکنه.
کومارین اغلب بطور مصنوعی ساخته شده در عطر سازی استفاده میشه اما در مواد طبیعی مانند دانه های تونکا ، اسطوخودوس و ... نیز وجود دارد. این ماده از سنتز قطران زغال سنگ بدست میاد و اولین بار در سالهای 1820 کشف و در سال 1868 برای اولین بار بطور مصنوعی ساخته شد و توسط Paul Parquet در عطر Fougère Royale by Houbigant در قرن نوزدهم استفاده گردید.
عکس از ملکولهای کومارین زیر میکروسکوپ. کپی شده از سایت micro.magnet.fsu.edu
بوی مشخصه کومارین یونجه تازه درو شده است، یک بوی شیرین و علفی ، با تاپ نت اسپایسی. انگار که تاپش رو پر از دارچین کردن. با یک لایه هایی از وانیل. کومارین به نت گرم تنباکو یک حالت کاراملی میده و کلا در همه گروههای عطری میتونه استفاده بشه. توانایی تثبیت کنندگی این ماده چیزیه که خیلی بهش پرداخته نشده و به همین دلیل خیلی استفاده میشه. اغلب در هرم عطر کومارین رو بعنوان لوبیای تونکا مینویسن ولی کافیه یبار بوش کنین تا وجودشو تو عطر تشخیص بدین.
