واژه شیپغ (Chypre) در فرانسه به معنی کشور قبرس می باشد. این نام مخصوص یک گروه از خانواده بویایی هستند که برای اولین بار توسط Coty در سال 1917 در عطری به همین نام تولید شد. این خانواده دارای رایحه سیتروسی در تاپ، رایحه لابدانوم در وسط و یک بیس خزه ای- انیمالیک حاوی خزه درخت بلوط و مشک میباشد. روایح اصلاحگر اونها میتونه شامل چرم، میوه ها، گلها و کهربا باشه، اما محدود به اینها نیست.
روایح شیپغ مدرن میتونن با بوی گرم و خزه ای_چوبی بیس نت اون شناخته بشن که به نوعی تضادی بین رایحه مرکباتی تاپ و تلخی معینی از نعناع هندی و خزه بلوط در بیس ایجاد میکنه. این آکورد شامل موارد زیر می باشد:
مرکبات: یک نت یا گروهی از اسانسهای ترنج، پرتقال، لیمو، بهار نارنج
خزه بلوط: خزه ای و چوبی
نعناع هندی: کافوری و چوبی
مشک: شیرین، پودری و حیوانی
تصویر کپی می باشد.
معمولا این آکورد با روایح یاس و رز هم میتونه ترکیب بشه. رایحه حیوانی اسانس Civet هم به این آکورد برای غنی کردن رایحه اضافه میشه، اما اینکار در عطر سازی مدرن کمتر استفاده گشته و در عطرهای قدیمیتر بیشتر استفاده میشده.
روایح شیپغ میتونه به زیرگروههایی هم تقسیم بشه:
چرمی و/یا حیوانی
گلی
میوه ای
سبز
چوبی-آروماتیک
مرکباتی تازه
فرمول دقیق عطرهای تجاری محرمانه نگه داشته میشوند. حتی اگر آنها را منتشر کنند، آنچنان رایحه آنها تحت تأثیر مواد و بوهای پیچیدهای میباشند که کمک زیادی برای تشخیص و توصیف آن عطر خاص نمیکنند. با این حال، یک فرد متخصص در عطر میتواند به طرز ماهرانهای به اجزاء و عناصر سازنده آن پی ببرد.
عملیترین راه برای توصیف یک عطر توجه به عناصر آن رایحه و یا " خانواده" ای است که به آن تعلق دارد، تمام آن رایحههایی که احساس کلی از یک عطر را از شروع استفاده از آن تا آخرین لحظهای که اثر آن باقیمانده، میسازد.
عطر نیز در تشابه با نتهای موسیقی به داشتن سه گروه از نتهای گوناگون توصیف میشود که یک رایحه هماهنگ را بوجود میآورند. این نتها به مرور زمان آشکار میشوند، اولین بویی که از عطر به مشام میرسد مربوط به نت بالایی میباشد. به دنبال آن نت میانی احساس میشود و در آخرین مرحله نت پایه خود را بتدریج آشکار مینماید. این نتها با دقت و با توجه کامل به فرایند تبخیر عطر به وجود میآیند.
رایحههای نتهای بالایی و میانی تحت تأثیر رایحه نت پایه قرار میگیرند، بعلاوه رایحه نت پایه نیز بوسیله مواد استفاده شده در نت میانی تغییر میکند. سازندگان عطرها معمولاً نتهای عطرها را منتشر کرده و به طور معمول آنها را بصورت هرم رایحهها با عبارات نمایشی و انتزاعی به نمایش میگذارند.
مواد معطر بر اساس فراریت و ضریب تبخیر آنها (نُتهای عطر) بوسیله فردی بنام پُوشِر (Poucher) بین ۱ تا ۱۰۰ طبقهبندی شدهاند. طبق آن ضریب تبخیر بین 1 تا 14 جزو نتهای بالایی، ضریب تبخیر بین 15 تا 60 جزو نت های میانی و ضریب تبخیر 61 تا 100 در نت پایه قرار می گیرند.
گروههای مختلف عطرها را مانند هر طبقهبندی دیگری نمیتوان بطور کامل در طبقات مجزا قرار داد، هر رایحهای طیفهایی از دیگر گروههای بویایی دارد. حتی عطرهایی که به عنوان تک گل ارائه میشوند، هرچند بطور خیلی ظریف ته بوها و اثراتی از خانوادههای دیگر در خود دارد. رایحهای که کاملاً بشود آنرا به یک خانواده بویایی خاص منسوب کرد به ندرت پیدا میشود چرا که منوط به اینست که مواد تشکیل دهنده آن فقط از یک مواد آروماتیک خاص تشکیل شود.
به عنوان نقطه شروع برای تشریح یک رایحه از طبقهبندی خانوادههای مختلف بویایی استفاده میشود، اما آن به تنهایی قادر به بیان خصوصیات خاص آن عطر نمیباشد. طبقهبندی سنتی از حدود ۱۹۰۰ میلادی به وجود آمد؛ که شامل هفت خانواده گل تنها، دسته گلها، شرقی، چوب، چرم، کاج و سرخسی (معطر) میشد، اما امروزه از طبقهبندی مدرنی استفاده میشود که از سال ۱۹۴۵ میلادی در پی پیشرفتهای وسیع در تکنولوژی عطر سازی و همچنین تغییرات در سبک و مذاق مردم بوجود آمد:
چرخ رایحه روش طبقهبندی نسبتاً جدیدی است که به طور گستردهای در خرده فروشی و در صنعت عطر از آن استفاده میشود. این روش در سال ۱۹۸۳ توسط مایکل ادواردز، یک مشاور در صنعت عطر، بوجود آمد که طرح خود را از طبقهبندی رایحه و عطر ارائه داد. طرح جدید به منظور تسهیل در طبقهبندی عطرها و برنامه نامگذاری هر طبقه، و همچنین برای نشان دادن ارتباط بین هر یک از کلاسهای منحصر به فرد ساخته شدهاست.
در طبقهبندی سال ۱۹۸۳ پنج خانواده استاندارد از گل، شرقی، چوبی، آروماتیک، و تازه تشکیل شدهاست. چهار خانواده اول بیشتر کلاسیک و سنتی میباشند در حالی که گروه آخر متشکل از رایحه جدید، روشن و تمیز مرکبات و رایحه اقیانوسی میباشد که با توجه به پیشرفت در تکنولوژی عطر بوجود آمدهاند. هر یک از خانوادهها به نوبه خود به زیر گروههایی تقسیم شده و در اطراف چرخ مرتب گردیدهاند.
منبع: ویکیپدیا