• طراح:
یک نام بسیار بزرگ جلوی اسم این عطر قرار میگیره. Alberto Morillas بزرگ که قطعا در دنیای عطر بسیار تاثیرگذار بوده. حتما بیشترِ شما، حداقل، یکی از آثارِ این عطار رو داشتید. ایشون کسی هست که برای مثال عطرهای
Giorgio Armani - Acqua di Gio
Givenchy - Pi
Amouage - Opus 7
رو طراحی کرده. همکاری موریلاس و این برند انگلیسی تا به امروز منجر به ساخت 3 عطر شده.
• ساختار:
برند Penhaligon’s پروژه ای رو به دست توانای جنابِ "موریلاس" می سپاره، که پیاده سازی ای نسبتا سخت داره. هدف این پروژه، ساخت عطری بود که "رقص باله" رو در ذهن تداعی کنه.
این عطر، فضایی خاص داره؛ رایحه ی این عطر شبیه بوی وسایل نو هست که تازه از جعبه در میان. مثلا عروسک باربی ای که تازه از جعبه در میاد. یا وسایل الکترونیکی با روکش پلاستیکی که کاملا نو هستن، مثل یک کی-بورد نو، یا یک موبایل نو. یا حتی لباس نو. حتما تاحالا توی بوتیک های لباس فروشی رفتید و دیدید که یه بوی خاصی تو فضا هست که لباس های نو از خودشون ساطع می کنند. یه بوی چسب مانند و کاملا پودری.
اگه خیلی به عطرهایی با بوی طبیعی، علاقه دارید، و از کارهای سینتتیک متنفر هستید، همینجا، دورِ این عطر رو خط بکشید. چون اصولا به نظر شما این عطر بوی پلاستیک میده.
• رایحه:
دو عنصر در این عطر، با قدرتی که دارن بقیه ی عناصر رو تقریبا خفه میکنن. زنبق (Iris) و چرم (Leather).
عطر با بوی قویِ زنبق و کمی ضعیف تره چرم آغاز میشه که کمی هم تُرنج (Bergamot) اون ها رو همراهی میکنه. اما ترنج کاملا در یک فضای خفه شده وجود داره و خیلی طراوت ویژه ای به کار نمیده.
بوی عطر در این مرحله پودری – نیمه شیرین و کمی الکلی هست.
با گذشت زمان، هرچی به جلو پیش میریم، بوی چرم واضح تر میشه تا جایی که در اواخر کار تقریبا بوی قوی چرم و رد پایی از زنبق باقی میمونه. در این مرحله بوی عطر تقریبا کِـرمی حالت هست.
چرم در این کار حس و حالی شبیه به جیر (Suede) داره. حضور وانیل (Vanilla)، و اندکی صمغ بنزوئین (Benzoin) به همراه چوب صندل (Sandalwood) با اون بوی خامه ای مانند و شیرینشون در ترکیب با چرم، تونسته تا حد زیادی، بویی لطیف از چرم تولید کنه. اونهایی که بوی چرم رو دوست دارند اما تحمل چرم های سنگین و تلخ رو ندارند این تیپ چرم ها رو خیلی دوست دارن. کیفیت مواد در این عطر خوب هست و خیلی عالی نیست.
• کارایی:
موندگاری این عطر به لطف چرم، نسبتا خوبه؛ اما پخش خیلی ویژه ای نداره. و البته این تیپ بوها، با پخش سنگین خیلی جالب نمیشن. این تیپ بوها از اون جنس بوها هستن که مخاطبِ شما رو کمی گیج خواهد کرد؛ چرا که اون به طور پیش فرض فکر نمیکنه شما عطر زدید و ناخودآگاه حس میکنه این بوی شماست. چون اولا این بو خیلی متعارف و عادی نیست و دوما فضا رو پر نمیکنه و داد و بیداد نمیکنه. البته برای مخاطبی که معمولا به بوی عطر دقت نمیکنه.
این عطر در سایت خود برند جزو عطرهای زنونه هست و اصلا فلسفه ای زنانه هم داره اما در سایت های تخصصیِ عطر یونی-سکس معرفی شده و کاملا هم قابل قبوله. اما این عطر روی بانوان قطعا جلوه ی زیبا تری داره.
• رقبا:
در حقیقت برای این عطر مشابهِ جدی ای وجود نداره. اما از دو جهت، میشه این عطر رو با رقبایی مقایسه کرد:
الف) فضای کلی
Guerlain – Shalimar
خب، عطرِ معروف گرلن رو که سینه چاکانِ زیادی تو هم تو دنیا داره احتمالا همتون میشناسید.
هر دو عطر از زنبق در فضایی نیمه شیرین و سینتتیک استفاده میکنن. شاید بیشترین شباهت با ورژن Parfum Initial باشه. البته تفاوتهای زیادی هم بین این دو عطر وجود داره. اما به لحاظِ فضا، این دو عطر در یک دسته قرار میگیرند و میتونن رقیب های خوبی هم برای هم باشند. از نظر پرفورمنس، گرلن خصوصا در ورژن مذکور کمی بهتر هست. و همینطور قیمت بهتری هم داره. اما بویی که پنهالیگانز داره، خاص تر و کاراکتریک تره. شاید بشه گفت کیفیت هم در پنهالیگان کمی بهتر هست.
ب) ترکیبات
Aedes de Venustas – Iris Nazarena
هر دو عطر، از ترکیب قویِ چرم و زنبق استفاده میکنند. چرم با عناصری که لطیفش بکنن بستر مناسبی برای خودنمایی زنبق هست. البته مقایسه ی این دو عطر، هم مثل مقایسه با شالیمار، مقایسه ی خیلی جالبی نیست. اما و اقعا در نوعِ ترکیبات اشتراک بین این دو عطر وجود داره و همینطور شباهت هایی هم در فضای نت های پایه ی این دو عطر هست. هر دو عطر تقریبا در یک بازه ی قیمتی هستند. و در آیریس نازارنا بوی زنبق خیلی پر رنگ تر هست. اما شاید بالانسِ بویایی در کارِ آلبرتو موریلاس بهتر باشه. و کیفیت هم اندکی در آیریس پریما بهتر هست.
نگارنده: محمد ابوطالبی
