آلدئیدها در عطرسازی

آلدئیدها اولین بار حدود سال 1835 توسط شیمیست آلمانی Justus von Liebig کشف شدند. آنها شامل تعداد زیادی از مولکولهای آلی هم خانواده که در آزمایشگاهها تولید میگردند می شوند. این مواد مانند یک بوستر رایحه عطر را تقویت میکنند و به آن حالت گازدار و تند و تیز میدهند. البته در زبان محاوره ای عطری ما منظورمان از رایحه آلدئیدی متوجه آلدئیدهای چرب خاصی می گردد؛ آنهایی که در شنل شماره 5، شماره 22، لانوین آرپج، وایت لاینن از استی لاودر و بقیه روایح کلاسیک حس میشوند. این نوع عطرهای آلدئیدی یک رایحه صابونی، مومی، لیمویی و گلی دارند که باعث میشوند نوع رایحه آنها را در گروه آلدئیدی تقسیم کنیم. منتهی رایحه و وسعت استفاده از آلدئیدها به همینجا ختم نمیشود.

گروهی از آلدئیدها در عطرهای گلی ، میوه ای یا مرکباتی استفاده می شوند.این آلدئیدهای چرب زنجیره ای از کربنها هستند که به یک گروه آلدئیدی متصل شده اند. آنها در فرمولهای خود بین 8 تا 13 اتم کربن دارند. این آلدئیدهای چرب بوی خیلی خوب گلی و میوه ای دارند و با درصدهای خیلی پایین نیز قابل تشخیص می باشند. گروه دیگری از آلدئیدها رایحه تازه و گلی دارند و یک حس شبنم تازه را روی گلهایی مانند یاس، رز، زنبق و موگه (گل برف) ایجاد میکند. آلدئیدهایی نیز با رایحه سبز و گلی وجود دارند که به عطرها رایحه تند و تیز تری همچون گلهای خارج از خانه را میدهند. نتیجه کار ترکیبی از گلها و علفهای سبز و گیاهان خواهد بود. همچنین آلدئیدهایی با رایحه گلی- چوبی رایحه چوب سدار، پچولی، بلوط و ... را که باعث ایجاد گرمی میشود به رایحه اضافه می کنند. آلدئیدهای آروماتیک یک حلقه بنزن یا فنیل متصل به گروه آلدئیدها دارند. بنزآلدئید یکی از نمونه های چنین ملکولهایی است که رایحه ای مشابه بادام دارد. سینامالدئید رایحه ای مشابه دارچین ایجاد میکند. 

آلدئیدهایی که بطور گسترده در عطرسازی استفاده می گردند شامل C7 (با رایحه دارویی و سبز)، C8 (اوکتانال با رایحه مشابه پرتقال)، C9 (رایحه رز)،  C10 (دکانال با رایحه پوست پرتقالی خیلی قوی)، C11 (آندکانال یا آلدئید تمیز که بطور طبیعی در روغن برگ گشنیز وجود دارد)، C12 (رایحه گل لیلاک و بنفشه)، C13 (رایحه مومی با تُنی مشابه گریپ فروت)، C14(رایحه مشابه پوست هلو) و سیترال با رایحه مشابه لیمو میشوند.

اولین عطری که از آلدئیدها در آن استفاده شد از Apres L'Ondee در سال 1906 نام برده می شود. هر چند اولین عطر مدرنی که در آن از آلدئیدها استفاده شده شنل شماره 5 است که توسط ( Ernest Beaux ) در سال 1922  بر اثر یک اشتباه با اضافه کردن درصد زیادی از آلدئید به آن طراحی گردید که اتفاقا مورد توجه کوکو شنل قرار گرفت. 

از دیگر عطرهای معروفی که در آنها از آلدئیدها استفاده شده میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

Lanvin Arpege

Jean Patou Joy

Ivoire de Balmain

Yves Saint Laurent Rive Gauche

Elizabeth Taylor White Diamonds

Givenchy Ysatis

Dior Miss Dior

Estee Lauder Knowing

Guerlain Vol de Nuit

Avon Rare Gold

Joop! Femme

Tommy Hilfiger True Star

Givenchy L'Interdit

Agent Provocateur Maîtresse

Dolce & Gabbana Classique

Lagerfeld Femme. 

نعناع هندی

نعناع هندی یا پچولی یکی از مواد اولیه ای است که بوفور در عطرسازی استفاده می شود. این گیاه بوته های رونده ای ایست از خانواده نعناع ها. برگهای سبز اون بخاطر رایحه قوی  و گرمش صدها ساله که در عطر سازی استفاده میشود. این گیاه ابتدا در مناطق حاره ای آسیا مانند هند کاشت میشده است ولی بتدریج گستره کشت آن به امریکای جنوبی، افریقای غربی و کل آسیا رسید. عصاره آن بنام اسانس پچولی (Patchouli) شناخته می شود. عبارت پچولی نیز از یک واژه تامیل در هند بمعنی "برگ سبز" گرفته شده است. پچولی از طریق جاده ابریشم به خاورمیانه رسید و بدست ناپلئون به اروپا راه پیدا کرد. ناپلئون چندتا شال کشمیر از مصر به فرانسه آورده بود که با پچولی آغشته شده بودند. آنزمان اینکار را برای دور نگهداشتن حشرات انجام میدادند. اما اصل رایحه و منبع اون تا مدتها بعنوان یک راز، مخفی نگهداشته شده بود و اون روغنها از شرق وارد میشد تا اینکه در سال 1837 منتا کابلین ( Mentha Cablin ) راز این رایحه شرقی را آشکار کرد. در دهه 60 و 70 میلادی پچولی بعنوان یکی از روایح اصلی توسط هیپی ها استفاده می شد و به این خاطر بشدت معروف شد. 

پچولی یکی از مواد اصلی کل خانواده شیپغ می باشد. رایحه ای شیرین، تیره ، خاکی، دارویی، نمناک، کپک زده ، سبز و با بیسی چوبی دارد. هر چند در نهایت رایحه اش بسته به زمان کاشت، محل کاشت، روش داشت و پرورش، نحوه خشک کردن و نحوه اسانس گیری با هم فرق می کند. روغن اسانس پچولی را هم از طریق تقطیر با بخار آب و هم از طریق حلال دی اکسید کربن میگیرند. یکی از خصوصیات روغن پچولی آنست که با خواباندن و گذشت زمان رایحه ای بهتر و عمیقتر پیدا می کند. 

پچولی در ترکیبات کهربایی، در ترکیباتش با رز و همچنین در ترکیب با میوه های خانواده بری ها نظیر رازبری و بلوبری بسیار شیک و زیبا می شود.

از عطرهایی که در آن پچولی بطور آشکاری استفاده شده می توان از موارد زیر نام برد:

Mitti از برند Arte Profumi 

Patchouly  از برند Profumum Roma 

Borneo 1834 از برند Serge Lutens

Patchouli از برند Lorenzo Villoresi

Miroir des Joyaux از برند Mugler

Patchouly Nosy Be Extrait از برند Perris Monte Carlo

Psychedelique از برند Jovoy Paris 

Patchouli از برند Mazzolari 

Patchouly از برند Etro 

رایحه خامه ای در عطرها

بعضی از عطرها یک بعد خامه ای - شیر مانند در خود دارند که در بعضی از آنها بسیار جذاب و دلپذیر می باشد. اینگونه عطرها که به گروه لاکتونیک (Lactonic) نیز معروفند یک حس خامه ای، چرب ، و کمی مخملی و نرم و لطیف رو ایجاد میکنند. با توجه به اینکه در کدام بعد (اولیه، ثانویه و ... ) از عطر این حس رو میخوان ایجاد کنند و همچنین این حس با چه مواد و روایح دیگه ای باید ایجاد گردد مواد و مولکولهای متفاوتی برای اون وجود داره. هر عطرساز حدود 200 ماده اولیه و مولکول در سبدش داره که با استفاده از اونا میتونه حس خامه ای رو تو عطراش ایجاد کنه. لیست این مواد رو از اینجا میتونین پیدا کنین.

از عطرهایی که حس خامه ای دارن میشه به عنوان نمونه به موارد زیر اشاره کرد:

عطر Premier Figuier Extreme از برند L'Artisan Parfumeur یک رایحه انجیری خامه ای رو ارائه میده.

Fleur Nocturne از برند Isabey گلی خامه ای هستش.

Peche Cardinal از برند MDCI Parfums بعد هلویی خامه ای داره.

Ombre Platine از برند Jean Charles Brosseau حس نارگیلی خامه ای ارائه میده.

Eden از برند Cacharel هم گلی خامه ای هستش.

Yesterday Haze از برند Imaginary Authors خامه ای انجیری - چوبی .

Vanille Coco از برند Comptoir Sud Pacifique خامه ای، وانیل نارگیلی.

لابدانوم

لابدانوم به صمغ چسبناک قهوه ای رنگی گفته می شود که از بوته های گیاه Cistus ladanfier  در غرب و Cistus Creticus  در شرق مدیترانه بدست می آید. اسپانیا و جزیره کرت از مکانهایی است که این گیاه به وفور در آنجا یافت می شود. این گیاه از تیره گل آفتابیان و یا (شبه رز) می باشد که در نواحی مدیترانه می روید. این گیاه به نامهای Gum rockrose و Common gum cistus  هم شناخته می شود. این صمغ به انگلیسی بنام  ladan هم معروف است که در ترجمه آن به فارسی به اشتباه تصور میشد این گیاه جزو خانواده لادن ها می باشد که نادرست است.

در روزگاران قدیم صمغ لابدانوم از طریق جدا کردن آنها از پشم بز و گوسفندانی بدست می آمد که در مناطقی که بوته های گیاه لابدانوم وجود داشت به چرا رفته بودند. از قرن نوزدهم، وسیله ای درست شد مانند چنگه، که بجای چنگک های فلزی، نوارهای چرمی مانند شلاق به آن وصل بود و کشاورزان با کشیدن آن به بوته های لابدانوم صمغ آنرا بر روی نوارهای چرمی جمع کرده و برای عصاره کشی استفاده می کردند.

امروزه صمغ خام از جوشاندن برگها و جوانه های گیاه بدست می آید. ابسلوت آن نیز از طریق استخراج از طریق حلال مهیا گشته و در نهایت اسانس آن از روش تقطیر با بخار آب تولید می گردد.صمغ خام یک جسم  معطر سیاه یا قهوه ای تیره است که حدود 20 درصد آب دارد.
ارزش لابدانوم در عطرسازی بعلت شباهت رایحه آن با عنبر سائل بوده و یکی از مواد اصلی در ساختن رایحه کهربایی می باشد.  رایحه آن بصورت کهربایی، حیوانی، شیرین، چوبی، مُشکی خشک و چرمی توصیف شده است. این ماده یکی از مواد اصلی در ساختن عطرهایی در خانواده بویایی شیپغ می باشد.

از عطرهایی که نت لابدانوم در آنها وجود دارد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

عطر Ambre Loup از برند Rania J

عطر Onde 7 توسط برند Evody Parfums

عطر   Bois d'Encens توسط برند Giorgio Armani

عطر Labdanum 18 Perfume Oil   توسط برند Le Labo

مواظب بعضی از اسانسها در تابستان باشید

بعضی از اسانسها بخصوص مرکباتی ها باعث میشوند تا پوست در برابر اشعه فرابنفش (UV) بسیار آسیب پذیر باشد. به این پدیده Phototoxicity یا Photosensitization گفته میشود. آفتاب سوختگی و تغییر رنگ پوست از جمله این عوارض است.  اسانس اغلب مرکبات که از روش پرس سرد بدست می آیند همچون نارنج، ترنج، گریپ فروت، لیمو و همچنین اسانسهای اوپوپاناکس، زیره، شوید و آنجلیکا از این جمله نام برده شده اند. 

در نتیجه اگر از کرم یا لوازم آرایشی استفاده کرده اید که از این اسانسها در آن بکار رفته است، حدالمقدور در زیر نور مستقیم خورشید و همچنین نور UV قرار نگیرید. همچنین در بعضی از عطرها از مواد ضد آفتاب سوختگی مانند Butyl Methoxydibenzoylmethane استفاده میشود تا این ایراد اسانسها برطرف شود و پوست حفظ گردد. در صورتی که در عطری از اینگونه مواد استفاده شده باشد در پشت کارتن آن ذکر میگردد.

یاس در برابر یاس رازقی

از نکاتی که بایست دقت کرد اینه که یکی از موادی که تو عطر سازی استفاده میشه گل یاسه. منتهی این گل یاس دو گونه است. یکیش یاس معمولیه و اون یکی یاس رازقی. تو منابع عطری تو فرگرنتیکا این دو تا رو جدا نکرده ولی تو پیج بیس نت جدا شدن.

 قطعا بوی یاس رازقی هزار برابر بهتر از یاس معمولیه. یاس رازقی رو بهش Jasminum sambac هم میگن که به اسمهای زیر هم معروفه و هر جا دیدین به همون معنیه : Arabian jasmine و Sampaguita . 

بعنوان یک مثال از رایحه یاس رازقی میشه از Jasmin Noir Bvlgari و برای یاس از La Religieuse Serge Lutens نام برد. 

عنبر سائل و کاربرد آن در عطرسازی

عنبرسائل (Ambergris) یک ماده جامدو مومی به رنگ خاکستری می باشد که از طریق سیستم گوارشی نهنگ عنبر (Sperm Whale) تولید میشود.

در واقع عنبرسائل ترشحات صفراوی سیستم گوارشی نهنگ عنبر می باشد که بر روی دریا یا در کنار ساحل مشاهده میشود. گاهی نیز در شکم این والها یافت می گردند. از آنجاییکه اغلب منقار های سرپاورهای غول (Giant Squid) در توده های عنبرسائل دیده میشوند، دانشمندان حدس میزنند که این توده ها در سیستم گوارشی والها در مقابل مواد تیز و سختی که ممکن است به این سیستم آسیب برساند تشکیل میشود تا حرکت آنها را آسانتر نماید. والها اغلب این توده ها را به بیرون استفراغ مینمایند، اما اگر توده ای وارد روده آنها شود در همانجا تبدیل به عنبرسائل میگردد. تبدیل این توده ها به عنبر سائل از ماهها تا سالها میتواند طول بکشد.

عنبرسائل تازه تولید شده رنگی سیاه دارد و رایحه آن دریایی و مدفوعی می باشد، اما وقتی مدتها بر روی آب غوطه ور بماند، طی فرآیند اکسید شدن تدریجی، سخت شده و رنگ آن خاکستری گشته و بتدریج بویی شیرین و خاکی ، دریایی و انیمالیک پیدا میکند که مورد توجه عطرسازها در تولید عطر می باشد. این ماده همچنین بعنوان فیکسیتیو (ماده ای که برای ایجاد ماندگاری بیشتر در عطرها استفاده میشود) در نت پایه استفاده میگردد. عنبرسائل امروزه بطور وسیعی با ماده مصنوعی آمبروکسان (Ambroxan) جایگزین شده است. در شناخت مواد اولیه در عطرها، همواره بایست بین عنبرسائل (Ambergris) و کهربا (Amber) تمایز قائل شد و تفاوت مواد و رایحه آنها را شناخت.

از عطرهایی که در آنها از عنبر سائل استفاده شده میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

 1- عطر Ambergris  توسط Abdul Samad Al Qurashi 

2- عطر Royal Amber توسط  Abdul Samad Al Qurashi

3- عطر Body Language توسط House of Matriarch

4- عطر Amber توسط DSH Perfumes

5- عطر Amber توسط Amouage

6- عطر Fars توسط Xerjoff

7- عطر Ambre Russe از Parfum d'Empire 

جشنواره گلاب گیری و عرقیات گیاهی تهران

این جشنواره در باغ گیاه شناسی تهران برگزار میشه از هشتم تا سیزدهم اردیبهشت از ساعت 9 صبح تا 21 شب. برای دیدن لینک کامل جشنواره اینجا رو ببینید.

بخور (Incense)

بخور یا اینسنس به ترکیبات گیاهی آروماتیک گیاهی یا حیوانی گفته میشود که بعد از سوختن از خود بوی معطر تولید میکنند که ناشی شده از دود آنها بر اثر سوختن است. بخورها بیشتر در مراسم معنوی، مهمانی ها، مراسم دینی، دور کردن بوی بد مکانهای مختلف و آروماتراپی که همان خواص درمانی هست مورد استفاده قرار میگیرند. این مواد از دیرباز و دوران کهن مورد توجه اقوام و ملت های مختلف قرار می گرفته است. هدف از این مقاله آشنایی با تاریخچه بخور در تمدن های مختلف، نحوه استفاده از آن و روایح مرسوم در بخورها است.

مصر باستان: 
یکی از قدیمی ترین بخور های ثبت شده در تاریخ در مصر باستان وجود داشته که تاریخ آن به زمان فراعنه میرسد . سازندگان بخور در آن زمان دارای شخصیتی جادویی و پراگماتیک بودند. بخور برای از بین بردن بوی بد اماکن مختلف- مراسم معنوی، پرستش خدایان و کنار اجساد مومیایی شده استفاده میگردیده است. روایح مورد استفاده در فرهنگ مصری عبارت بودند از

1- صمغ باریجه یا گالبانوم که از سرزمین پارس وارد میشده
2-مُر که در هنگام ظهر استفاده می شده و کافور که در عصر مورد استفاه قرار می گرفته است.
3-بی پی که بر اساس نوشته های هیروگلیف از پایه مشک در آن استفاده می شده است.
4- کُندر
5- فلوس

6- دارچین

سرزمین پارس: 
بخورها از زمان باستان در پارس وجود داشته و در مراسم روحانی و معنوی استفاده می شده اند. این مواد بعد از اسلام در طب سنتی هم مورد استفاده قرار گرفته اند. رایحه قالب در بخور ایرانی اسفند هست که گاهی با کندر ترکیب می شود.  خود اسفند از گیاهی که بیشتر به حالت خودرو وجود دارد و طول آن حدود نیم متر هست تولید می گردد. در دوران باستان نوع نوشیدنی آن که خاصیت توهم زایی داشته به اسم هوم معروف بوده و در کتاب اوستا ملقب به یکی از گیاهان خدا است. در طب سنتی بعد از اسلام هفتاد و دو خاصیت برای آن قائل شده که بیشتر آنها خاستگاه علمی ندارند. در طب جدید از خواص آن برای درمان افسردگی، ضد عفونی کردن محیط و درمان سرطان خون استفاده می گردد. نوع خوراکی بیش از سه گرم آن روانگردان و توهم زا بوده و عوارض آن بسیار خطرناکی دارد که از تشنج تا مرگ را در بر می گیرد.

چین:
بخورها در چین بیش از دو هزار سال قدمت دارند و شناخته شده ترین نوع بخور در حال حاضر می باشند. موارد استفاده آن در فرهنگ چینی عبارتند از : مراسم معنوی و دینی، بزرگداشت نیاکان و طب سنتی. اغلب به صورت ترکیبی از رزین و روغن می باشد. این مخلوط را روی چوبی معروف به چوب طلسم که از جنس بامبو است مالیده و مورد استفاده قرار می دهند. شکل دوم آن حالت مخروطی دارد و از ترکیب خمیر رزین -چوب و روغن معطر ساخته میشود. روایح مورد استفاده در بخورهای چینی عبارتند از:

Chenxiang : آگاروود یا همان عود
Tanxiang: چوب صندل
Anxixiang: بنزویین
Cuibai: سدر چینی
Zhangnao: کافور
Ruxiang: کندر
Dingxiang:میخک
Bajiao:بادیان رومی
Guipi فلوس دارچین
Hupo: کهربا
Chuanxiong: رازیانه
Gansong:سنبل هندی

هند:
این مواد در هند بیش از پنج هزار قدمت دارند. قدیمی ترین مصارف ثبت شده برای آن در مراسم آیینی و روحانی وداها-آتاروا ودا و ریگ ودا ذکر شده است. در طب سنتی هندی معروف به آیورودا نیز مورد استفاده قرار می گیرد. روشهای زیادی برای بخور هندی وجود دارد و از رایحه های گوناگونی در آن استفاده می شود که شامل:

1- چوب صندل
2- چوب سدر
3- آگاروود
4- کندر
5- مر 
6- میخک
7- برنئول
8- خس خس یا وتیور
9- بچولی یا نعنا هندی
10- زنجبیل
11- میخک
12- سنبل طیب
13- سنبل هندی

عربی:
این ماده در فرهنگ عربی به نام بخور معروف است مشابه همین نامی که در ایران مورد استفاده قرار می گیرد. بخورها در فرهنگ عربی بصورت تکه های چوب که با روغن عطرآگین و رزین های گیاهی و حیوانی اندود میگردند ساخته می شوند. از آن در مطبخ های خانگی برای از بین بردن بوی بد و در مجالس و مهمانی های مختلف برای عطرآگین ساختن فضای اتاق استفاده می شود. روایح مورد استفاده در بخور عربی عبارتند از:

1-عود
2-مشک
3-عنبر سائل
4-کهربا
5-صمغ کندر
6-چوب صندل

قبایل سرخپوست بومی امریکا:
سوزاندن بخور در مراسم معنوی خاصی همراه با اهداء هدایایی به مادر زمین، به منظور درخواست جهت بهبود شرایط جسمی، روحی و احساسی مورد استفاده قرار می گرفته است. روایح مورد استفاده عبارتند از:

1-مریم گلی که بخش اعظم بخور سرخپوستی است.
2-چوب سدر
3-کاج
4-جونیپر

چیزی که در میان مردم ایران به عنوان عود معروف شده است چوب بامبو است که بیشتر با رزین چوب صندل پوشانیده شده و هیچ ربطی به خود عود (که چوب درخت آگاروود می باشد) ندارد. در عطرسازی در ارتباط با مواد اولیه بکار رفته در عطرها وقتی در مورد بخور صحبت می شود، اغلب صحبتی از نوع رایحه بخور نشده و فقط به ذکر اسم بخور بسنده می گردد. این مسئله بعلت پنهان کردن فرمول ساخت عطر بوده و منظور از بخور در اینجا بیشتر آن حس دودی در رایحه ها می باشد. در بعضی از عطرها منظور از بخور استفاده از رایحه کندر در عطر می باشد.
از عطرهایی که در آنها از نت های بخوری استفاده شده است می توان به موارد زیر اشاره کرد:

Tanoke by Odin

Cardinal by James Heeley

Ecclesiae by Arte Profumi

Interlude Man by Amouage

L`orpheline by Serge Lutens

Wazamba by Parfum d'Empire

Incense Extreme by Andy Tauer

Copal Azur by Aedes de Venustas

La Fumee Ottoman by Miller Harris

La Liturgie des Heures by Jovoy Paris

Belle d`Opium by  Yves Saint Laurent

Passage d'Enfer by L Artisan Parfumeur

Comme des Garcons Series 3 Incense: Kyoto, Avignon, Jaisalmer, Zagorsk

نگارنده: فرشاد کاظمی

علف خس خس در عطر سازی

علف خس خس به نام علمی Chrysopogon zizanioides و نام انگلیسی Vetiver به خوس یا خس خس هم معروف است. موطن این گیاه در اصل هند بوده اما اکنون در جاهای دیگر هم کشت میشود. این گیاه یک علف چند منظوره است که یکی از کاربردهای آن استفاده از اسانس ریشه آن در عطرسازی میباشد. اسانس خس خس بعلت ساختار سنگین ملکول آن بعنوان نت پایه و تثبیت کننده مورد استفاده قرار میگیرد. رایحه عمومی خس خس بصورت چوبی، دودی و خاکی می باشد. 

مانند تمام گیاهان دیگر خس خس هایی که در نقاط مختلف کاشت میشوند از نظر نوع و کیفیت رایحه با هم فرق می کنند. 

وتیور هائیتی دارای دو نوع می‌باشد که مدل وحشی آن، بیشترین کاربرد را دارد. هائیتی وحشی دارای حسی با طراوت، تمیز و سبز، رقیق و ملایم و به میزان کمی میوه‌ای است. وتیور اندونزی دارای رایحه‌ای خاکی بوده، کاملاً عطری از چوب و مشک را در خود دارد و تا حد بسیار کمی دارای عطر دودی نیز می‌باشد. وتیور بربن دارای رایحه‌ای نرم و ملایم، گرم با لمس کوچکی از دود می‌باشد. وتیور سریلانکا بیش از هر چیز به عطر چوب شباهت دارد، چوبهای بریده شده. این رایحه عموماً جایگزین اسانس چوب، خصوصاً چوب سندل در عطرها می‌شود. وتیور ماداگاسکار عطری تمیز و خاکی دارد. کمی چوبی است و نسبت به سایر انواع خود دارای طعمی شیرین می‌باشد. وتیور هندوستان قوی‌ترین و سنگین‌ترین نوع وتیور. رایحه‌ای بسیار خاکی و غلیظ دارد.

در ادامه مراحل کاشت ، داشت و برداشت وتیور بطور تصویری نمایش داده شده است:

آماده سازی بستر

قلمه های خس خس قبل از کاشت

قلمه ها 10 روز پس از کاشت

گیاه سه ماه پس از کاشت

گیاه 6 ماه پس از کاشت

برداشت و جدا کردن ریشه ها

از عطرهایی که ماده وتیور در آنها بشکل مشهودی استفاده شده است می توان به موارد زیر اشاره کرد:

Vetiver Etro

Vetiver Guerlain

Sycomore Chanel

Encre Noire Lalique

Vetiver Annick Goutal

Sultan Vetiver Nishane

Grey Vetiver Tom Ford

El 8 de Gran Vía Loewe

Cuir Vetiver Yves Rocher

Infusion de Vetiver Prada

Fumidus Profumum Roma

 Hemingway Masque Milano

Vetiver Fatal Atelier Cologne

Vetiver Bourbon Miller Harris

Vetiver Veritas James Heeley

Aquae Nobilis Profumum Roma

Onda Voile d'Extrait Vero Profumo

Sel de Vetiver The Different Company

Eau de Vétyver L'Occitane en Provence

منابع:

عکسها از سایت http://image.slidesharecdn.com/

مطالب از ویکیپدیا